یررسی تفاوت های ضدآفتاب های شیمایی و فیزیکی
استفاده از ضد افتاب برای محافظت از پوست در برابر اشعه های مضر خورشید بسیار مهم است. ضد افتاب ها می توانند به دو صورت فیزیکی و شیمیایی باشند که هر کدام مزایا و معایب خود را دارند. ضد افتاب های فیزیکی با پراکندگی و انعکاس انرژی UV از سطح پوست، کار می کنند و مناسب پوست های حساس و خشک هستند. ضد افتاب های شیمیایی با جذب انرژی UV و تبدیل آن به گرما، کار می کنند و مناسب پوست های چرب و فعال هستند.
ضد آفتاب های فیزیکی و شیمیایی از نظر مواد موثره، روش عملکرد و ویژگی های آنها تفاوت هایی دارند. به طور کلی می توان گفت:
- ضد آفتاب های فیزیکی از مواد معدنی مانند اکسید روی یا دی اکسید تیتانیوم تشکیل شده اند که بر روی سطح پوست قرار گرفته و اشعه های UV را از ورود به پوست جلوگیری می کنند. ضد آفتاب های شیمیایی از مواد آلی مانند اکسی بنزون یا اکتینوکسات تشکیل شده اند که در لایه های عمقی تر پوست نفوذ کرده و اشعه های UV را جذب کرده و به گرما تبدیل می کنند.
- ضد آفتاب های فیزیکی بلافاصله پس از استفاده شروع به کار می کنند و نیاز به صبر ندارند. ضد آفتاب های شیمیایی نیاز به حداقل 15 دقیقه صبر دارند تا بتوانند به درستی عمل کنند.
- ضد آفتاب های فیزیکی مناسب پوست های حساس، خشک، جوش دار و قرمز هستند. ضد آفتاب های شیمیای مناسب پوست های چرب، مختلط، عادی و فعال هستند.
- ضد آفتاب های فیزیک چسبنده تر، سفید تر و سخت تر بوده و ممکن است باعث سفید شدن پوست شوند. ضد آفتاب های شیمیای نرم تر، شفاف تر و راحت تر بوده و با پوست سازگار تر هستند.
طرز کار ضد آفتاب های فیزیکی
ضد آفتاب های فیزیکی با ایجاد یک لایه محافظ بر روی سطح پوست، اشعه های UV را پراکنده یا انعکاس می کنند و از ورود آنها به پوست جلوگیری می کنند. به این ترتیب، آنها مانع از آسیب رساندن به بافت های پوستی و سلول های DNA می شوند. ضد آفتاب های فیزیکی معمولاً از مواد معدنی مانند اکسید روی یا دی اکسید تیتانیوم تشکیل شده اند که دارای خاصیت بازتابنده هستند.
طرز کار ضد آفتاب های شیمایی
ضد آفتاب های شیمیای با نفوذ کردن به لایه های عمقی تر پوست، اشعه های UV را جذب کرده و به گرما تبدیل می کنند. به این ترتیب، آنها از انتقال انرژی UV به سلول های پوست جلوگیری می کنند. ضد آفتاب های شیمیای معمولاً از مواد آلی مانند اکسی بنزون یا اکتینوکسات تشکیل شده اند که دارای خاصیت جذب کننده هستند.
برای استفاده صحیح از ضد افتاب باید به چند نکته توجه کنید:
- ضد افتاب را حداقل 15 تا 30 دقیقه قبل از قرار گرفتن در معرض خورشید روی پوست خود بمالید تا به خوبی جذب شود و اثرش شروع شود.
- ضد افتاب را بعد از همه آرایش ها استفاده کنید، چون مواد آرایشی که بر پایه آب یا چربی باشند می توانند باعث بی اثر شدن ضد افتاب شوند.
- برای پوشاندن تمام پوست خود که در معرض نور خورشید قرار دارد، از مقدار کافی ضد افتاب استفاده کنید. به عنوان مثال، برای صورت و گردن حدود یک قاشق چایخوری و برای بدن حدود یک لیوان.
- فراموش نکنید که به قسمت های بدون پوشش دست، پا، گردن، گوش ها و بالای سرتان (در صورتی که مو آن را نمی پوشاند) هم ضد افتاب بزنید.
- ضد افتاب را به آرامی روی پوست ماساژ دهید تا جذب شود و لک نزند.
- ضد افتاب را هر دو ساعت یک بار تجدید کنید، مخصوصاً اگر عرق کرده باشید یا شنا کرده باشید.
- علاوه بر استفاده از ضد افتاب، از کلاه، عینک آفتابی و لباس های مناسب نیز برای محافظت از پوست خود در برابر خورشید استفاده کنید.
استفاده کودکان از ضد آفتاب
بله، کودکان نیز باید از ضد افتاب استفاده کنند. ضد افتاب می‌تواند از پوست کودکان در برابر تابش اشعه‌های مضر خورشید محافظت کند و از بروز بیماری‌های پوستی مانند آفتاب‌سوختگی، چین و چروک و سرطان پوست جلوگیری کند.
به طور کلی، سن شروع استفاده ضد افتاب در کودکان بعد از سن 6 ماهگی است. برای کودکان بالاتر از ۶ ماه، بهتر است از یک ضد افتاب با طیف گسترده با SPF حداقل ۳۰ استفاده کنید و هر دو ساعت که کودک در معرض آفتاب است آن را تجدید کنید⁵. همچنین، توصیه میشود که از ضد افتاب‌های بدون هیچ گونه ترکیبات معطر یا حساسیت زا و مقاوم در برابر تماس با آب استفاده کنید.
ضد افتاب‌های فیزیکال یا فیزیکی که با نام ضد افتاب مینرال هم شناخته می‌شوند، نوعی ضد افتاب هستند که در ترکیبات خود از دو ماده به نام‌های دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی استفاده شده‌اند. این ترکیبات باعث می‌شوند که اشعه فرابنفش خورشید پس از برخورد به پوست منعکس شوند. این نوع ضد افتاب دارای کمترین عوارض نسبت به ضد آفتاب شیمیایی است و برای پوست حساس و آسیب پذیر کودکان مناسب است.
