راهنمای تربیتی برای والدین: نکات کلیدی برای پرورش نوجوانان موفق و سالم

در این مطلب نکاتی را می گوییم که با کمک آن ها می توانید فرزند نوجوان خود را به خوبی تربیت کنید.

1. خودمراقبتی خوب را تشویق کنید

… مانند نه ساعت و نیم خواب مورد نیاز هر نوجوان و رژیم غذایی مناسب. قهوه ایده بدی برای نوجوانان اولیه است زیرا با الگوهای خواب طبیعی تداخل دارد. تماشای بیش از حد صفحه نمایش، به خصوص در یک ساعت قبل از خواب، تولید ملاتونین را کاهش می دهد و خواب شبانه را برای کودکان سخت تر می کند.

2. جلسات خانوادگی را ادامه دهید.

جلسات خانوادگی که به طور منظم در زمان مورد توافق طرفین برگزار می شود، یک انجمن برای بحث درباره پیروزی ها، نارضایتی ها، اختلافات خواهر و برادر، برنامه ها، و هر موضوعی که یکی از اعضای خانواده مورد توجه قرار می گیرد، فراهم می کند. قوانین پایه کمک می کند. همه فرصتی برای صحبت کردن دارند. یک نفر در یک زمان بدون وقفه صحبت می کند. همه گوش می دهند و فقط بازخورد مثبت و سازنده مجاز است. برای اینکه نوجوانان مقاوم به آن بپیوندند، این گردهمایی را با مشوق هایی مانند پیتزا یا بستنی بعد از جلسه ترکیب کنید، یا نقش های مهمی مانند منشی ضبط یا مجری قوانین را به آنها محول کنید. برای اطلاعات بیشتر در مورد جلسات خانوادگی اینجا را کلیک کنید.

3. با نگه داشتن رایانه در فضای مشترک خود، کودکان را ایمن و در ارتباط با خانواده نگه دارید.

ردیابی کارهایی که نوجوانان آنلاین انجام می دهند برای والدین دشوار است زیرا آنها معمولاً بیشتر از ما درباره رایانه می دانند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که او کمتر وسوسه می‌شود تا زمانی را صرف انجام کارهایی کند که شما از آنها خوشتان نمی‌آید، اگر رایانه در یک فضای مشترک قرار داشته باشد، جایی که شما می‌توانید در آنجا قدم بزنید و به کارهایی که او انجام می‌دهد نگاه کنید. این روزها بچه ها آنلاین زندگی می کنند، اما اگر آنلاین در قلب خانه شما باشد، او همچنان می تواند با خانواده اش در ارتباط بماند.

4. قبل از آماده شدن نوجوان خود را به سمت استقلال سوق ندهید.

هر نوجوانی جدول زمانی خاص خود را برای شکوفا شدن به یک فرد مستقل دارد. استقلال واقعی شامل روابط نزدیک با دیگران است و هرگز نیازی به سرکشی ندارد. این برای فرزند شما سالم نیست که احساس کند شما او را به سمت استقلال سوق می دهید – این فقط باعث می شود که او برای تأیید اعتبار بیش از حد به گروه همسالان وابسته شود. اگر او برای یک ماه آماده رفتن به کمپ دور از خواب نیست، پس آماده نیست. دیر یا زود، او خواهد بود. به جدول زمانی او احترام بگذارید.

5. توافق کنید و به فرزندتان آموزش دهید که تعمیر کند.

اگر فرزندتان را بدون تنبیه بزرگ کرده باشید، تقریباً مطمئناً به شما نزدیک خواهد بود. چون نمی خواهد اعتماد بین شما را خدشه دار کند، به شما دروغ نمی گوید و معمولاً محدودیت های شما را زیر پا نمی گذارد. اگر این کار را می کند، از او بپرسید که چگونه می تواند تعمیراتی انجام دهد، از جمله تعمیر اعتماد شما.

6. اگر فرزندتان را با تنبیه بزرگ کرده باشید و او قوانین شما را زیر پا بگذارد و به شما دروغ بگوید، چه؟

هیچ وقت دیر نیست که به او کمک کنید مسئولیت پذیری را یاد بگیرد، اما برای شروع، او باید برای رابطه اش با شما ارزش قائل باشد. این بدان معناست که شما باید تنبیه را متوقف کنید و شروع به گوش دادن و برقراری ارتباط کنید. همچنین باید اصرار کنید که او راه هایی برای تعمیر پیدا کند. این یک رقص روی حیله و تزویر است، زیرا تنبیه اوضاع را بدتر می کند، بنابراین او باید تعمیر را انتخاب کند – و با این حال شما همچنان اصرار دارید که او این کار را انجام دهد. نه، این یک تنبیه نیست – راهی برای او برای بهتر کردن اوضاع در هنگام به هم ریختگی است، کاری که همه بزرگسالان باید انجام دهند. اما او فقط در صورتی این موضوع را درک می کند که بخواهد شما را راضی کند، بنابراین اگر برای ایجاد این رابطه نیاز دارید با هم به مشاوره بروید، دریغ نکنید.

7. حتی زمانی که او به دنیا می رود در ارتباط بمانید.

اگر ما نیازهای وابستگی فرزندمان را پذیرفته باشیم و رشد او را به صورت فردی جداگانه تایید کنیم، او به شدت با ما در ارتباط خواهد بود، حتی اگر تمرکزش روی همسالان، دبیرستان و علایقی که روح او را به آواز خواندن می اندازد، تغییر کند.

برای نوجوانان مناسب است که بخواهند با بزرگتر شدن زمان بیشتری را نسبت به والدین خود با همسالان خود بگذرانند، اما کودکانی که به خوبی در خانواده خود مستقر هستند به تلاش های والدین برای حفظ ارتباط پاسخ می دهند. و والدینی که در هر مرحله اولیه به اندازه کافی با فرزندان خود پیوند برقرار کرده اند، احساس می کنند به اندازه کافی روی نوجوانان خود سرمایه گذاری کرده اند تا در ارتباط باقی بمانند، حتی اگر تلاش زیادی لازم باشد.

در طول سال های نوجوانی برای والدین بسیار مهم است که قطب عاطفی و اخلاقی فرزندان خود باقی بمانند. بچه ها شروع به آزمایش روابط صمیمانه در خارج از خانواده می کنند، اما برای انجام موفقیت آمیز این کار، آنها همچنان به این روابط صمیمانه در خانه تکیه می کنند که ثابت بماند. این بدان معناست که یک نوجوان 14 ساله که بیشتر به بیرون تمرکز می کند احتمالاً به دنبال چیزی است که در خانه به دست نمی آورد.

ما باید از فرزندان خود دعوت کنیم تا از نظر عاطفی به ما تکیه کنند تا زمانی که از نظر عاطفی آماده باشند تا به خود وابسته شوند. اغلب در فرهنگ ما به نوجوانان اجازه می دهیم وابستگی خود را به خارج از خانواده منتقل کنند که نتایج فاجعه باری به همراه دارد. نوجوانان اغلب به دنبال نزدیکی که میل می کنند، مقدار زیادی از خود را تسلیم می کنند، اما با این واقعیت سخت برخورد می کنند که نوجوانان دیگر از نظر رشدی قادر به ارائه آنچه برای شکوفایی به عنوان بزرگسالان جوان مستقل نیاز دارند، نیستند.

8.نقش حیوان خانگی در تربیت مثبت کودکان

حیوان خانگی برای کودکان، همچون گربه‌ها، سگ‌ها یا حتی موش‌های خانگی، نقش بسیار مهمی در تربیت مثبت کودکان دارند. این حیوانات، به عنوان یک فرد دیگر در خانواده، ارتباط محکمی با کودکان برقرار می‌کنند و می‌توانند احساس مسئولیت، همدردی، و صبر را در کودکان تقویت کنند. همچنین، مراقبت از حیوانات خانگی می‌تواند به کودکان در فراگیری مهارت‌های ارتباطی، مدیریت زمان، و مسئولیت‌پذیری کمک کند. به عنوان مثال، مراقبت از حیوان خانگی می‌تواند به کودکان یاد بدهد که برای داشتن رابطه‌های سالم و پایدار، نیاز است به دیگران احترام بگذارند و به آنها مراقبت کنند. همچنین، مسئولیت‌پذیری در مراقبت از حیوان خانگی می‌تواند به کودکان در فرآیند تصمیم‌گیری و انعطاف‌پذیری کمک کند. در کل، حضور یک حیوان خانگی در خانه، به عنوان یک همدم و همراه، می‌تواند به رشد و تربیت مثبت کودکان کمک کند و ارتباط آن‌ها با محیط اطرافشان را تقویت کند.

9.بدغذایی کودک

تغذیه نامناسب کودکان می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر روی تربیت مثبت آنها داشته باشد. مصرف بیش از حد بدغذاها، غذاهای پرچرب و پرقند، نقصان در مصرف مواد غذایی سالم مانند میوه‌ها و سبزیجات، می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری بر روی رفتار و سلامت کودکان داشته باشد. مصرف بد غذایی کودک نه تنها می‌تواند منجر به افزایش وزن زائد و مشکلات سلامتی شود، بلکه نیز می‌تواند بر روی روحیه و رفتار کودکان تأثیر بگذارد. برخی تحقیقات نشان داده است که مصرف بدغذایی ممکن است باعث اختلالات روانی مانند بیش‌فعالی و افزایش تنش و خشونت در کودکان شود. از طرف دیگر، تغذیه سالم و مناسب می‌تواند بهبود رفتار کودکان را تحت تأثیر قرار داده و به آنها کمک کند تا انرژی و حالت روانی مثبتی داشته باشند. بنابراین، توجه به تغذیه سالم کودکان نه تنها برای سلامت جسمی آنها، بلکه برای تربیت مثبت و توسعه روحی و رفتاری سالم آنها نیز بسیار حائز اهمیت است.