روانشناسی: از مبانی تا کاربردهای عملی در زندگی روزمره

مارس 15, 2023

0 49 خواندن این مطلب 3 دقیقه زمان میبرد

میلگرام در آزمایش معروف خود در مورد اطاعت، دریافت که اکثر شرکت کنندگان در صورت دستور یک مقام، شوک های الکتریکی خطرناک و بالقوه کشنده را به شخص دیگری وارد کردند. نظریه آژانس میلگرام توضیح می‌دهد که چگونه عوامل موقعیتی می‌توانند منجر به پیروی افراد از دستورات یک شخصیت اقتدار شوند، حتی زمانی که این عمل خلاف وجدان آنها باشد.

به عنوان مثال، میلگرام دو حالت را که در آن اعمال انجام میدهیم را شناسایی میکند: حالت عامل و حالت خود مختار. در حالت خود مختار ، تصمیم میگیریم کاملا مستقل از نفوذ خارجی عمل کنیم . پس شخصا در مقابل هر کاری که انجام میدهیم باید احساس مسئولیت داشته باشیم.

زمانی که از طرف یک مقام مشخصی به ما دستوراتی داده میشود در صورت سرپیچی و نافرمانی ما، این قدرت را دارد که ما را مجازات کند پس در این صورت به حالت عامل تغییر می یابیم. در این حالت دیگر شخصا احساس مسئولیت نخواهیم داشت. پس از همه، تصمیم به عمل توسط شخص دیگری گرفته شده است. به این ترتیب، می‌توانیم مرتکب عمل غیراخلاقی شویم که در غیر این صورت انجام نمی‌دادیم.

روانشناسی چگونه بر زندگی ما تأثیر می گذارد؟

طیف وسیعی از مسائل وجود دارد که روانشناسی می تواند بینشی در مورد آنها به ما ارائه دهد.

چرا به دیگران دلبستگی ایجاد می کنند؟
چرا بعضی از خاطرات قوی تر از بقیه هستند؟
چرا به بیماری های روانی مبتلا می شویم و چگونه آنها را درمان کنیم؟
چگونه می توانیم کارآمدتر مطالعه یا کار کنیم؟

از طریق مثال های بالا و شاید نمونه های خودتان، به راحتی می توان کاربردهای عملی گسترده روانشناسی را مشاهده کرد. نظریه‌ها و یافته‌های روان‌شناختی در سیاست‌های اجتماعی، نظام‌های آموزشی و قوانین منعکس می‌شوند.

مثال: جان بولبی روانشناس در نظریه دلبستگی تک‌تروپیک خود دریافت که اگر نوزادان انسان در سال‌های اولیه خود از توجه و دلبستگی مادر محروم شوند، می‌تواند منجر به پیامدهای منفی در نوجوانی و بزرگسالی شود. به دنبال تحقیقات او، پیشرفت‌های زیادی در شیوه‌های مراقبت از کودک برای حفظ دلبستگی بین کودک و مراقبان اولیه‌اش، مانند مرخصی زایمان با حقوق و مرخصی پدری انجام شد.

مکاتب پایه روانشناسی

مکاتب پایه روانشناسی عبارتند از:

روانکاوی
رفتارگرایی
اومانیسم
شناخت گرایی
کارکردگرایی

یکی از اولین مکاتب فکری مدرن در روانشناسی، روانکاوی فروید است. این مکتب استدلال می کند که مشکلات سلامت روان از درگیری های حل نشده، تجربیات آسیب زا گذشته و محتوای سرکوب شده ضمیر ناخودآگاه ناشی می شود. با وارد کردن ناخودآگاه به هشیاری، هدف آن کاهش پریشانی روانی افراد است.

مکتب دیگری که در اوایل قرن بیستم پدیدار شد، رفتارگرایی است که توسط محققانی مانند پاولوف، واتسون و اسکینر آغاز شد. این مکتب تنها بر مطالعه رفتار متمرکز بود تا فرآیندهای روانشناختی پنهان. این رویکرد استدلال می کند که تمام رفتارهای انسان آموخته می شود، این یادگیری یا از طریق تشکیل انجمن های محرک-پاسخ یا از طریق بازخوردی که از محیط دریافت می کنیم (پاداش و تنبیه) اتفاق می افتد.

در قرن بیستم ، با عنوان پاسخ به روانکاوی و رفتارگرایی ، رویکردهای با عنوان انسان گرایانه به وجود آمد.این روانشناسی معمولا با راجرز و یا مزلو همراه بوده است. از دیدگاه جبرگرایانه رفتار انسان ها فاصله گرفته و بر واقعیت تمرکز میکند که انسان ها معمولا قادر به اراده آزاد هستند، ما در شکا گیری سرنوشت خود نقش مهم داریم، و به صورت شهودی این را میدانیم که چگونه باعث توسعه حود شویم تا از این طریق به پتانسیل کامل خود دست یابیم.هدف روانشناسی انسان گرا ایجاد محیطی با توجه مثبت بی قید و شرط است که در آن افراد احساس امنیت کنند تا بینش واقعی نسبت به هویت و نیازهای خود ایجاد کنند.

تقریباً در همان زمان شناخت گرایی توسعه یافت، رویکردی که بر خلاف رفتارگرایی، فرآیندهای روانشناختی درونی را که بر تجربه ما تأثیر می گذارد، مطالعه می کند. تمرکز در روانشناسی شناختی این است که بفهمیم چگونه افکار، باورها و توجه ما می تواند بر نحوه واکنش ما به محیط خود تأثیر بگذارد.

کارکردگرایی یک رویکرد اولیه است که توجه محققان را از شکستن فرآیندهای ذهنی و ایجاد ساختارهایی که آنها و عناصر اساسی آنها را نشان می دهد، به سمت توسعه درک عملکرد آنها معطوف کرد. برای مثال، به جای تجزیه اضطراب به علل و عناصر اساسی آن، کارکردگرایی پیشنهاد می‌کند که باید بر درک عملکرد اضطراب تمرکز کنیم.